Ewangelicy założyli swój kościół w Liptowskim Janie już w połowie XVI wieku. Pierwotnie służył im gotycki kościół, który później przejęli ewangelicy i dziś służy jako kościół rzymskokatolicki. Chór kościelny został ponownie przywrócony w okresie reform józefińskich po wydaniu przez cesarza Józefa II Patentu Tolerancyjnego.
Klasycystyczny kościół został zbudowany na terenie, na którym odbywały się nabożeństwa pod gołym niebem, później w domu ziemianina Michała Sentivániego. Po ogłoszeniu Patentu Tolerancyjnego w 1783 roku położyli kamień węgielny pod budowę kościoła, którą ukończyli w 1785 roku.
W 1907 r. wybuchł pożar, który zniszczył pierwotny kościół tolerancji w tym miejscu. W 1909 r. został odrestaurowany według projektów popradzkiego budowniczego Juraja Kossutha, który przy renowacji wykorzystał elementy morfologiczne stylu neogotyckiego. Odrestaurowali także ołtarz słupowy z 1902 r. z obrazem Chrystusa Ukrzyżowanego w stylu neogotyckim. Przestrzeń halowa kościoła jest sklepiona dwoma polami czeskiego chleba i wypełniona betonowymi emporiami. Przed kościołem dobudowano neogotycką wieżę z igliczym dachem. Ołtarz i ambona, dzieło stolarza św. Jana Andreja Melichar, są kopią ołtarza i ambony z kościoła w Arad w Rumunii.
Na przylegającym do kościoła budynku plebanii ewangelickiej znajdują się dwie tablice pamiątkowe upamiętniające pracę pastorów w chórze kościelnym: ojca poety szturowskiego Janka Kalinčiaka, Jana Kalinčiaka seniora, a także Jana Čajaka.
Opisz swoje doświadczenie